Łaska wiary

Ewangelia na niedzielę 2 października 2022

Odpowiedzialność za siebie i innych
5
Apostołowie prosili Pana: “Wzmocnij nasza wiarę!”. 6A Pan powiedział: “Gdybyście mieli wiarę jak ziarno gorczycy i powiedzielibyście temu krzewowi morwy: ‘Wyrwij się i przenieś do morza’, to by was posłuchał.

Konieczność pokory
7
Któż z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie do niego, gdy ten przyjdzie z pola” ‘Chodź zaraz i zasiądź do stołu’? 8Czy nie powie mu raczej: ‘Przygotuj mi posiłek, przepasz się i usługuj mi, aż się najem i napiję. Ty będziesz jadł i pił potem’? 9Czy dziękuje słudze za to, że wykonał polecenie? 10Tak i wy, kiedy wykonacie wszystko, co wam polecono, mówcie: ‘Jesteśmy nieużytecznymi sługami. Wykonaliśmy to, co było naszą powinnością’. “

Ewangelia wg Św. Łukasza, 17 , 5-10

Jak wielka jest nasza wiara? Jak ją zmierzyć? Jakoś nigdy nawet nie próbowałam nawet żadnym krzakom kazać się wyrywać, więc nie wiem, ale jakoś nie wydaje mi się, żebym miała szanse na tak spektakularny efekt. Może jednak powinniśmy się zastanowić nad tym jak bardzo ufamy i wierzymy Bogu?
Czytałam kiedyś zbiór opowiadań Anthony’ego de Mello “Modlitwa żaby”. Znalazłam tam tekst mówiący właśnie o tym jak głęboka jest nasza wiara. Nie jest to tekst dosłowny, ale oddaje sens:

Pewnego razu podczas spaceru uważający się za ateistę człowiek potknął się i spadł ze skały. Chwyciwszy się w ostatniej chwili rosnącego na zboczu drzewka, zwisał nad głęboką przepaścią i wzywał ratunku. Bez rezultatu. W ostatecznej desperacji zaczął wzywać Boga: “Panie Boże, wiem, że w Ciebie nie wierzyłem, ale jeśli mnie uratujesz – to się zmieni. Zacznę chodzić do kościoła i wszystkim ludziom będę głosić Twoją chwałę”. Wtem z nieba odezwał się głos: “Wszyscy tak mówią jak potrzebują pomocy”. Poruszony człowiek zaczął krzyczeć jeszcze głośniej “Ależ Panie, przecież usłyszałem Twój głos. Już w Ciebie wierzę. Wierzę, że tylko Ty możesz mnie uratować”.
W odpowiedzi usłyszał :”Skoro naprawdę wierzysz we mnie i moją moc – puść gałąź … “

Może więc najlepszą refleksją nad dzisiejszymi czytaniami byłaby próba odpowiedzi na to, czy jesteśmy gotowi na to, aby puścić gałąź?

 


Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *