Kain i Abel

Kain i Abel
4 1Mężczyzna zbliżył się do swojej żony Ewy. A ona poczęła i urodziła syna, Kaina, i rzekła: Otrzymałam mężczyznę od Pana.
2A potem urodziła jeszcze Abla, jego brata.
Abel był pasterzem trzód, a Kain uprawiał rolę. 3Gdy po niejakim czasie Kain składał dla Pana w ofierze płody roli, 4zaś Abel składał również pierwociny ze swej trzody i z ich tłuszczu, Pan wejrzał na Abla i na jego ofiarę; 5na Kaina zaś i jego ofiarę nie chciał patrzeć. Smuciło to Kaina bardzo i chodził z ponurą twarzą. 6Pan zapytał Kaina: Dlaczego jesteś smutny i dlaczego twarz twoja jest ponura? 7Przecież gdybyś postępował dobrze, miałbyś twarz pogodną;  jeżeli zaś nie będziesz dobrze postępował, grzech leży u wrót i czyha na ciebie, a przecież ty masz nad nim panować.  
8Rzekł Kain do Abla, brata swego: Chodźmy na pole. A gdy byli na polu, Kain rzucił się na swego brata Abla i zabił go. 9Wtedy Bóg zapytał Kaina: Gdzie jest brat twój Abel? On odpowiedział: Nie wiem. Czyś jestem stróżem brata mego? 10Rzekł  Bóg: Cóżeś uczynił? Krew brata twego głośno woła ku mnie z ziemi!  11Bądź więc teraz przeklęty na tej roli, która rozwarła swą paszczę, aby wchłonąć krew brata twego, przelaną przez ciebie. 12Gdy rolę tę będziesz uprawiał, nie da ci już ona więcej plonu. Tułaczem i zbiegiem będziesz na ziemi! 13Kain rzekł do Pana: Zyt wielka jest kara moja, abym mógł ją znieść. 14Skoro mnie teraz wypędzasz z tej roli, i mam się ukrywać przed tobą, i być tułaczem i zbiegiem na ziemi, każdy kto mnie spotka będzie mógł mnie zabić!  15Ale Pan mu powiedział: O, nie! Ktokolwiek by zabił Kaina, siedmiokrotną pomstę poniesie!  Dał też Pan znamię Kainowi, aby go nie zabił, ktokolwiek go spotka.
16Po czym Kain odszedł od Pana i zamieszkał w kraju Nod, na wschód od Edenu.

Księga Rodzaju, 4 1-16

Ten fragment Biblii jest także bardzo znany i to niezależnie od wyznawanej wiary. Choć oczywiście to też tylko taka swoista przypowieść. Zupełnie nie ma sensu zastanawianie się, jakich ludzi mógł bać się Kain, skoro na świecie był Adam, Ewa i ich synowie: Kain i Abel? Nie ma też sensu zastanawianie się nad tym, czy i jakie związki kazirodcze były na początku rodu ludzkiego. W moim wydaniu Starego Testamentu jest objaśnienie, że to tylko przenośnia i opisywane wydarzenia dzieją się dużo później, gdy na ziemi jest już więcej ludzi.
Niezależnie jednak od tego – przepisując ten fragment zaczęłam się zastanawiać nad tym, dlaczego Bóg faworyzował Abla, jednocześnie odrzucając Kaina i jego ofiarę? Nie widać tu wytłumaczenia i tak po ludzku wydaje się niesprawiedliwe. Wprawdzie zazdrość nie jest dobrą cechą, ale można to właściwie zrozumieć.  Choć oczywiście wcale nie stanowi żadnego usprawiedliwienia dla zabicia brata.
Zastanawiam się także jak mogło wyglądać to znamię Kaina? Charakterystyczna blizna? Tatuaż? Musiało to być znamię widoczne od razu, trudne do ukrycia. W każdym razie, w odróżnieniu od grzechu pierworodnego Adama i Ewy – kara spadła tylko na Kaina, a nie na wszystkich jego potomków.

Inne fragmenty Księgi Rodzaju są tu:
Księga Rodzaju
Spis wszystkich  ksiąg:
Księgi Starego Testamentu


Bunt ludu

Bunt kudu
26Lecz nie i wzgardziliście nakazem Pana, waszego Boga. 27Szemraliście w namiotach, mówiąc: Z nienawiści do nas wyprowadził nas Pan z ziemi egipskiej, by wydać nas w ręce Amorytów na zagładę.  28Gdzież pójdziemy? Nasi bracia napełnili nam serce strachem mówiąc: Lud to jest liczniejszy i wyższy wzrostem od nas, miasta ogromne, obwarowane aż do nieba. Widzieliśmy tam nawet synów Anaka.  29I rzekłem wam: Nie drżyjcie, nie lękajcie się ich. 30Pan, Bóg wasz, który idzie przed wami, będzie za was walczył, podobnie jak uczynił w Egipcie na waszych oczach. 31Widziałeś też i na pustyni: Pan niósł cię, jak jak ojciec swego syna, całą drogę, którą szliście, aż dotarliście do tego miejsca. 32Jednak mimo to nie ufaliście Panu, Bogu waszemu, 33idącemu przed wami w drodze, by wam szukać miejsca pod obóz – nocą w ogniu, by wam oświetlać drogę, a za dnia w obłoku.  

Księga Powtórzonego Prawa, 1 26-33

Wygląda na to, że Żydzi jednak byli już zmęczeni wędrówką, tak jakby liczyli, że Ziemia Obiecana będzie bliżej, szybciej i bez większego wysiłku. Właściwie trudno się dziwić.

Inne fragmenty tej księgi:
Księga Powtórzonego Prawa

Spis wszystkich Ksiąg Starego Testamentu
Księgi Starego Testamentu


Księga Tobiasza – Prolog

Prolog
1
1Księga historii Tobiasza, syna Tobiela, syna Ananiela, syna Aduela, syna Gabaela z rodu Asjela, z pokolenia Neftalego, 2którgo uprowadził do niewoli Salmanassar, król asyryjski. z Tisbe, leżącego na prawo od Kadesz-Neftali, w Górnej Galilei, poniżej Chasor poza drogą na zachód z lewej strony Fogor.

Księga Tobiasza, 1-2

Księga Tobiasza zawiera opowiadanie o rodzinie izraelskiej uprowadzonej do niewoli do Niniwy. Powstała ok.III-II wieku p.n.e.

Spis wszystkich Ksiąg Starego Testamentu
Księgi Starego Testamentu


Smutne wieści o Jerozolimie

https://pixabay.com/pl/

DZIAŁALNOŚĆ NEHEMIASZA

Smutne wieści o Jerozolimie
1
1Słowa Nehemiasza, syna Chakaliasza:
Oto. gdy w miesiącu Kislew roku dwudziestego byłem w twierdzy Suza, 2przyszedł z Judy Canani, jeden z braci moich, wraz z innymi. O spytałem ich o tych Żydów ocalałych, którzy uniknęli uprowadzenia, i o Jerozolimę. 3I powiedzieli mi: Ci pozostali, którzy w tamtejszym okręgu uniknęli uprowadzenia, znajdują się w wielkiej biedzie i pohańbieniu; mur Jerozolimy jest zburzony, a bramy jej są ogniem spalone.
4I oto, gdy to usłyszałem, usiadłem, płakałem i trapiłem się całymi dniami, pościłem i modliłem się w obecności Boga niebios.
5I powiedziałem: Ach, Pnie, Boże niebios, Boże wielki i straszny, dotrzymujący przymierza i otaczający opieką tych, którzy Cię miłują i zachowują Twoje przykazania. 6Niechże będzie ucho Twoje uważne i oczy Twoje niech będą otwarte, abyś wysłuchał modlitwę sługi Twego, którą ja teraz dniem i nocą zanoszę do Ciebie za sługi Twoje, Izraelitów, któreśmy wobec Ciebie popełnili; również ja i  mój ród zgrzeszyliśmy. 7Bardzo źle postąpiliśmy wobec Ciebie: nie zachowaliśmy przykazań ani praw, ani przepisów, które wydałeś słudze Twemu Mojżeszowi. 8Wspomnijże na zapowiedź, którąś ogłosił słudze Twemu Mojżeszowi: Jeśli wy się sprzeniewierzycie, to Ja rozproszę was między narody. 9Lecz jeśli się do Mnie nawrócicie i zważać będziecie na moje przykazania, i będziecie je wykonywali, to choćby rozproszeni wasi znajdowali się na krańcu niebios, stamtąd zgromadzę ich i zaprowadzę na miejsce, które wybrałem, aby tam uczynić przybytek dla mego Imienia. 10Albowiem oni są sługami Twoimi i ludem Twoim, który odkupiłeś Twoją wielką mocą i potężną ręką. 11Ach, Panie, niechże będzie ucho Twoje uważne na modlitwę Twojego sługi i na modlitwę sług Twoich, pragnących czcić Twoje Imię! Poszczęśże teraz słudze Twemu! Daj, abym pozyskał względy tego człowieka. Był bowiem podczaszym królewskim. 

Księga Nehemiasza, 1-11

Księga Nehemiasza początkowo była nazywana Drugą Księgą Ezedrasza, stanowi jej kontynuację. Sam Nehemiasz był gubernatorem Jerozolimy i rozpoczął jej odbudowę.

 

Spis wszystkich Ksiąg Starego Testamentu
Księgi Starego Testamentu


Rozmieszczenie pokoleń w obozie

Rozmieszczenie pokoleń w obozie
2 1Potem Pan przemówił do Mojżesza i Aarona tymi słowami: 2Niech Izraelici rozbiją namioty, każdy pod swoją chorągwią, pod znakami swoich rodów, dokoła Namiotu Spotkania, ale w pewnym oddaleniu. 3Od wschodu rozbije obóz Juda, stosownie do oddziałów swoich zastępów, a wodzem synów Judy będzie Nachszon, syn Amminadaba. 4Wojsko jego według spisu liczy siedemdziesiąt cztery tysiące sześciuset. 5Obok ni8ch zajmie miejsce pokolenie Issachara, którego wodzem ma być Netancel, syn Suara. 6Wojsko jego według spisu liczy pięćdziesiąt cztery tysiące czterystu. 7Następnie pokolenie Zabulona, a wodzem synów Zabulona będzie Eliab, syn Chelona. 8Wojsko jego według spisu liczy pięćdziesiąt siedem tysięcy czterystu. 9Wszystkich spisanych w obozie Judy według ich zastępów – sto osiemdziesiąt sześć tysięcy czterystu. Oni pierwsi będą zwijać namioty. 19Od  południowej strony chorągiew obozu Rubena według swoich zastępów, a wodzem synów Rubena będzie Elisur, syn Szedeura. 11Wojsko jego według spisu liczy czterdzieści sześć tysięcy pięciuset. 12Obok nich rozbije obóz pokolenie Symeona. Wodzem synów Symeona będzie Szemuliel, syn Szuriszaddaja. 13Wojsko jego według spisu liczy pięćdziesiąt dziewięć tysięcy trzystu. 14Następnie pokolenie Gada. Wodzem synów Gada będzie Eliasaf, syn Deuela. 15Wojsko jego według spisu liczy czterdzieści pięć tysięcy sześciuset pięćdziesięciu.  16Wszystkich spisanych w obozie Rubena było według ich zastępów sto pięćdziesiąt jeden tysięcy czterystu pięćdziesięciu. Jako drudzy będą zwijać namioty. 17Potem wyruszy  Namiot Spotkania – obóz lewitów w środku innych obozów – według tego jak rozbijali namioty, tak też ruszać będą, każdy na swoim miejscu, pod swoją chorągwią. 18Od zachodu chorągiew obozu Efraima według swoich zastępów. Wodzem synów Efraima będzie Eliszama, syn Ammihuda. 19Wojsko jego według spisu liczy czterdzieści tysięcy pięciuset. 20Obok nich pokolenie Manassesa: wodzem synów Manassesa będzie Gamliel, syn Pedashura. 21Wojsko jego według spisu liczy trzydzieści dwa tysiące dwustu. 22Wreszcie pokolenie Beniamina: wodzem synów Beniamina będzie Abidan, syn Gideoniego. 23Wojsko jego według spisu liczy trzydzieści pięć tysięcy czterystu. 24Wszystkich spisanych w obozie Efraima według ich zastępów było sto osiem tysięcy stu. Oni jako trzeci będą zwijać namioty. 25Od północy, stosownie do swoich oddziałów chorągiew obozu Dana według swoich zastępów. Wodzem synów Dana będzie Achijezer, syn Ammiszaddaja. 26Wojsko jego według obliczenia wynosi sześćdziesiąt dwa tysiące siedmiuset. 27Obok nich rozbije obóz pokolenie Asera. Wodzem synów Asera będzie Pagiel, syn Okrana. 28Wojsko jego według spisu liczy czterdzieści jeden tysięcy pięciuset. 29W końcu pokolenie Neftalego. Wodzem synów Neftalego będzie Achira, syn Enana. 30Wojsko jego według spisu liczy pięćdziesiąt trzy tysiące czterystu.31Wszystkich spisanych w obozie Dana było sto pięćdziesiąt siedem tysięcy sześciuset. Oni jako ostatni będą zwijać namioty według swych chorągwi. 32Oto Izraelici spisani według swoich rodów. Wszystkich spisanych w obozach według ich zastępów było sześćset trzy tysiące pięćset pięćdziesięciu. 33Stosownie do rozkazu Pana, danego Mojżeszowi, lewici nie zostali spisani razem z resztą Izraelitów. 34Izraelici wykonywali wszystko, co im przez Mojżesza nakazał Pan: obozowali według swych chorągwi i zwijali obóz, każdy w swym pokoleniu i swym rodzie.

Księga Liczb, 1-34

Jak na Księgę Liczb przystało – znowu same statystyki. Choć jednocześnie wspaniały przykład logistyki.

Inne fragmenty Księgi Liczb:
Księga Liczb
Spis wszystkich Ksiąg Starego Testamentu
Księgi Starego Testamentu