Ofiara przebłagalna – za społeczność

4. OFIARA PRZEBŁAGALNA

Za społeczność
13Jeżeli zaś cała społeczność Izraela zawini przez nieuwagę i sprawa ta będzie ukryta przed oczami zgromadzenia, mianowicie to, że uczynili coś sprzecznego z przykazaniami Pana i w ten sposób zawinili, 14a potem grzech, który popełnili wyjdzie na jaw, w takim razie zgromadzenie przyprowadzi przed Namiot Spotkania młodego cielca jako ofiarę przebłagalną. 15Starsi społeczności włożą ręce na głowę cielca przed Panem, i ten cielec będzie zabity przed Panem. 16Namaszczony kapłan wniesie do Namiotu Spotkania część krwi cielca. 17Potem kapłan umoczy palec we krwi i pokropi siedem razy przed Panem, to jest przed zasłoną. 18Pomaże  także krwią rogi ołtarza, który jest przed Panem w Namiocie spotkania. Całą resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza ofiar całopalnych, który stoi przed wejściem do Namiotu Spotkania. 19A cały tłuszcz oddzieli od niego i zamieni w dym na ołtarzu. 20Potem postąpi z tym cielcem, jak postąpił z poprzednio wspomnianym cielcem ofiary przebłagalnej. Tak postąpi z nim. W ten sposób kapłan dokona za nich przebłagania i będzie im [wina] odpuszczona. 21Potem wyniosą tego cielca poza obóz i spalą, tak jak spalono pierwszego cielca. To jest ofiara przebłagalna za społeczność.     

Księga Kapłańska, 13-21

No i jeszcze jeden opis ofiar składanych Panu, kto i co po kolei robi. A ja mam wrażenie, że w tym przypadku forma zdecydowanie przerasta treść. Pilnując po kolei szczegółów, traci się z oczu to, co i dlaczego robimy.

Inne fragmenty Księgi Liczb są tu:
Księga Liczb
Spis wszystkich Ksiąg:
Księgi Starego Testamentu


Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *