OFIARY POKARMOWE
2 1Jeżeli kto chce złożyć w darze dla Pana ofiarę pokarmową, niech złoży w darze najczystszą mąkę. Poleje ją oliwą i doda do niej kadzidła. 2Potem przyniesie ją do kapłanów, synów Aarona. Kapłan weźmie pełną garść najczystszej mąki razem z oliwą i ze wszystkim kadzidłem i zamieni w dym na ołtarzu jako pamiątkę, jako ofiarę spalaną, miłą woń dla Pana. 3Wszystko, co pozostanie z ofiary pokarmowej, będzie należało do Aarona i jego synów. To jest najświętsza część z ofiar spalanych dla Pana.
Ofiara z ciasta
4Jeżeli chcesz złożyć w darze jako ofiarę pokarmową ciasto pieczone w piecu, będą to placki przaśne z najczystszej mąki zaprawione oliwą, albo przaśne podpłomyki, pomazane oliwą. 5Jeżeli chcesz złożyć w darze jako ofiarę z pokarmów potrawę smażona na patelni, to przyrządzisz ją z najczystszej mąki niekwaszonej, zaprawionej oliwą. 6Pokruszysz ją na kawałki i polejesz oliwą. To jest ofiara z pokarmów. 7Jeżeli chcesz złożyć w darze jako ofiarę z pokarmów ciasto gotowane w rondelku, to będzie ono z najczystszej mąki zaprawionej oliwą. 8Potem przyniesiesz do Pana pokarm tak przyrządzony i oddasz go kapłanowi, a on złoży go w ofierze na ołtarzu. 9Kapłan podniesie z tej ofiary pokarmowej pamiątkę i zamieni w dym na ołtarzu jako ofiarę spalaną, miłą woń dla Pana. 10Wszystko, co pozostanie z ofiary pokarmowej, będzie należało do Aarona i jego synów. To jest najświętsza część z ofiar spalanych dla Pana.
Przepisy ogólne
11Nie będziecie składać na ofiarę pokarmową dla Pana nic kwaszonego. Albowiem ciasta kwaszonego ani miodu nie będziecie zamieniać w dym dla Pana jako ofiary spalanej. 12Przyniesiecie te rzeczy jako dar pierwocin, ale nie będziecie ich kłaść na ołtarzu, aby się zamieniły w miłą woń. 13Każdy dar d=należący do ofiary pokarmowej ma być posolony. Niech nie brakuje soli przymierza Boga twego przy żadnej ofierze pokarmowej. Każdy dar posypiesz solą. 14Jeżeli chcesz złożyć jako dar spalany dla Pana ofiarę pokarmową z pierwocin, to będą nią kłosy prażone na ogniu albo kasza z nowego zboża jako ofiara pokarmowa z pierwocin. 15Polejesz ją oliwą i położysz na niej kadzidło. To będzie ofiara z pokarmów. 16Kapłan zamieni w dym pamiątkę z kaszy i oliwy wraz z całym kadzidłem jako ofiarę spalaną dla Pana.
Księga Kapłańska, 2 1-16
Wprawdzie w porównaniu z Ofiarami ze zwierząt opis ten nie jest tak krwawy i okrutny, jednak i tak mało do mnie trafia. Jakoś wcale nie kojarzy mi się z darem, a bardziej z obowiązkową daniną – coś w rodzaju podatku.
No i w perspektywie współczesności od razu rodzi się pytanie – czy nie lepszym darem byłoby podzielenie się nadmiarem żywności z tymi, którzy są głodni?