W domu Marty i Marii

Ewangelia na niedzielę 17 lipca 2022

 

W domu Marty i Marii
38
Po drodze przyszedł do jakiejś wioski. Tam przyjęła Go do domu pewna kobieta, imieniem Marta. 39 Miała ona siostrę o imieniu Maria. Ta usiadła u stóp Pana i wsłuchiwała się w Jego słowo. 40 Marta natomiast była pochłonięta licznymi posługami. Zatrzymała się więc i powiedziała: “Panie, nic Cię to nie obchodzi, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła” .41 Pan jej odpowiedział: “Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, 42 a jedno jest potrzebne. Maria wybrała dobrą część, która nie będzie jej odebrana”.

Ewangelia wg Św. Łukasza, 10 , 38-42

Dzisiejsza Ewangelia porusza ważny problem: co jest ważniejsze? Być czy mieć? Oczywiście, że instynktownie przyznajemy rację Marii, która słuchając słów Jezusa wznosi się ponad zwykłą codzienność, patrzy dalej i myśli o tym, co naprawdę jest istotne. Przygotowany przez Martę posiłek przeminął i nic po nim nie pozostało, natomiast nauczanie Chrystusa pozostawiło niezatarty ślad w sercu Marii.
Mimo wszystko jednak nie jest to takie proste. Jezus był wśród ludzi jako człowiek – musiał jeść, pić spać, bywał zmęczony. Wchodząc do domu Marty – był z pewnością spragniony i głodny. Potrzebował krzątaniny Marty. A jednocześnie – cieszył się, że sam może dać strawę duchową Marii.
Jaki jest więc złoty środek ?

Dylemat nadal jest aktualny, również dziś. Czy na przykład dobra matka to taka, która godziny spędza na modlitwie za własne dzieci, czy taka, która troszczy się o tylko to , aby dzieci nie były głodne i brudne? Potrzebne jest zdecydowane wypośrodkowanie obu postaw, prawda? Dzieciom potrzebne jest zabezpieczenie potrzeb materialnych, ale równie ważne jest dbanie o rozwój duchowy i emocjonalny, a czasami – zwykłe wspólne spędzanie czasu. Często zdarza się słyszeć zdziwienie, ze ktoś zszedł na złą drogę, a przecież “niczego mu nie brakowało” . A może brakowało ? I to właśnie tej cząstki “bycia”, którą symbolizuje Maria ?
Zasady te nie odnoszą się oczywiście tylko do relacji rodzinnych. W każdej chwili powinniśmy poszukiwać w nas harmonii pomiędzy Martą i Marią. Nie możemy zatracać się w trosce o codzienność, zapominając o tym, co jest najważniejsze. Z drugiej jednak strony – nie możemy mijać obojętnie potrzebujących nas ludzi, gdyż jesteśmy zatopieni w modlitwie. Cóż warta będzie taka modlitwa ?
Myślę, że warto pamiętać o tym, że czasami jeden dobry uczynek może być wspanialszą modlitwą niż godziny spędzone w kościele. A jednocześnie w codziennym zabieganiu, zapracowaniu – warto czasem stanąć na chwilę i zastanowić się – po co to wszystko? czy na pewno gdzieś nie zgubiłam tego co w życiu najistotniejsze ?

 


Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *