Kategoria: Ewangelia Św.Marka

Ewangelia na niedzielę 24 marca 2024

Męka Pana naszego Jezusa Chrystusa według świętego Marka.

Spisek na życie Jezusa
14 ¹Za dwa dni przypadała Pascha i Święto Przaśników. Wyżsi  kapłani i nauczyciele Pisma zastanawiali się, w jaki sposób podstępnie pojmać i zabić Jezusa. ²Lecz mówili: Tylko nie podczas święta, żeby nie doszło do rozruchów wśród ludu.
Namaszczenie w Betanii
³Kiedy Jezus był w Betanii, w domu Szymona Trędowatego, i siedział za stołem, przyszła kobieta, niosąc alabastrowy flakonik prawdziwego olejku nardowego, który był bardzo drogi. Otworzyła flakonik i wylała olejek na Jego głowę. ⁴A niektórzy z obecnych mówili między sobą z oburzeniem: Po co tak marnować olejek? ⁵Przecież można było olejek ten sprzedać za więcej niż trzysta denarów, a pieniądze rozdać ubogim. I robili jej wyrzuty. ⁶Lecz Jezus powiedział: Zostawcie ją w spokoju. Dlaczego sprawiacie jej przykrość? Spełniła dobry uczynek spełniła względem Mnie. ⁷Ubogich stale będziecie mieć u siebie i kiedy chcecie, możecie im dobrze czynić. Mnie natomiast nie będziecie mieć zawsze. ⁸Ona uczyniła to, co mogła. Namaściła już moje ciało na pogrzeb. ⁹Dlatego zapewniam was: Wszędzie, gdziekolwiek na świecie będzie głoszona Ewangelia, będą również ją wspominać, opowiadając o tym, co uczyniła.
Zdrada Judasza
¹⁰Wtedy Judasz Iskariota, jeden z Dwunastu, poszedł do arcykapłanów, aby im Go wydać. ¹¹Kiedy to usłyszeli, ucieszyli się i obiecali mu zapłacić. Odtąd szukał okazji, aby Go wydać
Pascha razem z uczniami
¹²Pierwszego dnia Przaśników, kiedy ofiarowywano Paschę, uczniowie zapytali Jezusa: Gdzie chcesz, abyśmy poszli i przygotowali Ci do spożycia Paschę? ¹³Posłał więc dwóch uczniów z poleceniem:  Idźcie do miasta Wyjdzie wam naprzeciw człowiek, niosący dzban wody. Idźcie za nim ¹⁴i tam, gdzie wejdzie, powiecie gospodarzowi: Nauczyciel pyta: gdzie jest dla Mnie gościnny pokój, w którym spożyję Paschę z moimi uczniami? ¹⁵On wskaże wam na górze dużą salę, usłaną dywanami i gotową. Tam przygotujecie dla nas. ¹⁶Uczniowie wybrali się i przyszli do miasta, gdzie znaleźli wszystko tak, tak jak im powiedział.
I przygotowali Paschę. ¹⁷Z nastaniem wieczoru przyszedł tam z Dwunastoma. ¹⁸A kiedy zasiedli za stołem i zaczęli jeść, Jezus rzekł: ,Zapewniam was: jeden z was, jedzących ze Mną, zdradzi Mnie! ¹⁹Zaczęli się smucić i pytać jeden po drugim: Chyba nie ja? ²⁰On odpowiedział: Jeden z Dwunastu, który zanurza ze Mną rękę w misie. ²¹Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, bo tak jest o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, który zdradza Syna Człowieczego.  Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził.
Ustanowienie Eucharystii
²²Podczas posiłku wziął chleb, odmówił modlitwę uwielbienia, połamał i dał im mówiąc: Bierzcie, to jest ciało moje. ²³Następnie wziął kielich,odmówił dziękczynienie i podał im. I pili z niego wszyscy. ²⁴Potem powiedział do nich:  To jest moja Krew Przymierza, która wylewa się za wielu. ²⁵Zapewniam was: Odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu aż do dnia, kiedy będę go pił  nowy w królestwie Bożym.
Zapowiedź zaparcia się Piotra
²⁷Wtedy Jezus powiedział im: Wszyscy zwątpicie, gdyż jest napisane: Uderzę pasterza, a rozproszą się owce. ²⁸Lecz po moim Zmartwychwstaniu wyprzedzę was do Galilei. ²⁹Na to rzekł Mu Piotr: Choćby wszyscy zwątpili, ja nie zwątpię! ³⁰Odpowiedział mu Jezus: Zapewniam cię: jeszcze dzisiaj, tej nocy, zanim kogut dwa razy zapieje, ty trzy razy się Mnie wyprzesz. ³¹Ale on tym bardziej zapewniał: Choćby mi przyszło razem z Tobą umrzeć, nie wyprę się Ciebie. Podobnie mówili wszyscy.
Modlitwa w Getsemani
³²Gdy przyszli do posiadłości zwanej Getsemani,  Jezus powiedział do swoich uczniów: Usiądźcie tutaj, a Ja  będę się modlił. ³³Następnie zabrał ze sobą Piotra, Jakuba i Jana. Zaczął też drżeć i odczuwać lęk. ³⁴Wtedy  powiedział im:Moja dusza jest śmiertelnie smutna.  Zostańcie tu i czuwajcie! ³⁵Po czym odszedł nieco dalej, upadł na ziemię i modlił się, aby – jeśli to możliwe – ominęła Go ta godzina. ³⁶Mówił:  Abba, Ojcze, dla Ciebie wszystko jest możliwe, oddal ten kielich ode Mnie! Jednak nie to, co Ja chcę, ale co Ty!
³⁷Kiedy wrócił, zastał ich śpiących. Rzekł do Piotra: Szymonie, śpisz? Jednej godziny nie mogłeś czuwać? ³⁸Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie. Duch wprawdzie gorliwy, ale ciało słabe. ³⁹Odszedł ponownie i modlił się tymi samymi słowami. ⁴⁰Gdy wrócił, znowu zastał ich śpiących, gdyż oczy ich się zamykały. I nie wiedzieli, co Mu odpowiedzieć. ⁴¹Kiedy po raz trzeci przyszedł, powiedział do nich: Znowu śpicie i odpoczywacie? Dosyć! Nadeszła godzina. Oto Syn Człowieczy zostanie wydany w ręce grzeszników. ⁴²Wstańcie, chodźmy! Oto nadchodzi ten, który mnie wydaje.
Zdrada i pojmanie Jezusa
⁴³Kiedy On jeszcze mówił, zjawił się Judasz, jeden z Dwunastu, a z nim tłum z mieczami i kijami wysłana przez wyższych kapłanów, nauczycieli Pisma i starszych. ⁴⁴Zdrajca umówił się z nimi na taki znak:  Ten, którego pocałuję, to On. Schwytajcie Go i prowadźcie ostrożnie! ⁴⁵Skoro tylko przyszedł, natychmiast podszedł do Jezusa i rzekł:Nauczycielu, i pocałował Go. ⁴⁶A oni rzucili się na Niego i pochwycili Go. ⁴⁷Jeden z tych, którzy tam stali, dobył miecza, uderzył sługę najwyższego kapłana i odciął mu ucho. ⁴⁸Rzekł do nich Jezus: Wyszliście z mieczami i kijami, jak po przestępcę, żeby Mnie pochwycić. ⁴⁹Codziennie byłem wśród was, nauczając w świątyni, a nie pojmaliście Mnie. Jednak niech się wypełnią Pisma! ⁵⁰Wtedy wszyscy opuścili Go i uciekli. ⁵¹A pewien młodzieniec szedł za Nim, owinięty tylko w płótno. Próbowano go pochwycić, ⁵²lecz on rzucił płótno i nago uciekł nagi.
Jezus przed Wysoką Radą
⁵³Przyprowadzono Jezusa zaprowadzili do najwyższego kapłana. Zebrali się tam wszyscy wyżsi kapłani, starsi i nauczyciele Pisma. ⁵⁴Piotr zaś szedł za Nim z daleka aż na dziedziniec najwyższego kapłana. Siedział tam wśród służby i grzał się przy ogniu. ⁵⁵Tymczasem wyżsi kapłani i cała Wysoka Rada szukali świadectwa przeciw Jezusowi, aby Go skazać na śmierć, lecz nie znajdowali. ⁵⁶Wielu wprawdzie fałszywie zeznawało   przeciwko Niemu, ale ich zeznania nie były zgodne. ⁵⁷Niektórzy wystąpili i tak fałszywie zeznawali przeciw Niemu. ⁵⁸Słyszeliśmy, jak On mówił: Zburzę tę świątynię wzniesioną przez ludzi, a w ciągu trzech dni zbuduję inną, która nie będzie wzniesiona ludzką ręką. ⁵⁹Lecz i te zeznania nie były zgodne.
⁶⁰Wtedy wyszedł na środek najwyższy kapłan i zapytał Jezusa: Nic nie odpowiadasz na to, co oni zeznają przeciw Tobie? ⁶¹On jednak milczał i nic nie odpowiedział. Wówczas najwyższy kapłan zapytał Go jeszcze: Czy Ty jesteś Chrystusem, Synem Błogosławionego? ⁶²Jezus odpowiedział: Ja jestem. Ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawej stronie  Mocy i przychodzącego wśród obłoków niebieskich. ⁶³Wtedy najwyższy kapłan rozdzierając swe szaty, powiedział: Na co  potrzeba nam jeszcze świadków? ⁶⁴Słyszeliście bluźnierstwo. Co tym sądzicie? A oni wszyscy orzekli, że winien jest śmierci. ⁶⁵Niektórzy zaczęli pluć na Niego; zasłaniali Mu twarz i bili Go,  mówiąc: Zgaduj! Również słudzy Go policzkowali.
Zaparcie się Piotra
⁶⁶Kiedy Piotr był na dole na dziedzińcu, przyszła jedna ze służących najwyższego kapłana. ⁶⁷Zobaczywszy grzejącego się Piotra, przypatrzyła mu się i rzekła: I ty byłeś z Nazarejczykiem Jezusem. ⁶⁸Lecz on zaprzeczył temu, mówiąc:  Nie wiem i nie rozumiem, co mówisz. I wyszedł na zewnątrz do przedsionka, a kogut zapiał. ⁶⁹Służąca, widząc go, znowu zaczęła mówić do tych, którzy tam stali: On jest jednym z nich. ⁷⁰A on ponownie zaprzeczył. Po chwili ci, którzy tam stali, mówili znowu do Piotra: Na pewno jesteś jednym z nich, jesteś także Galilejczykiem. ⁷¹Lecz on począł się zaklinać i przysięgać: Nie znam tego człowieka, o którym mówicie. ⁷²I w tej chwili kogut powtórnie zapiał. Wspomniał Piotr na słowa, które mu powiedział Jezus: Pierwej, nim kogut dwa razy zapieje, trzy razy Mnie się wyprzesz. I wybuchnął płaczem.
Jezus przed Piłatem
15 ¹Zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi i uczonymi w Piśmie i cała Wysoka Rada powzięli uchwałę. Kazali Jezusa związanego odprowadzić i wydali Go Piłatowi. ²Piłat zapytał Go: Czy Ty jesteś królem żydowskim? Odpowiedział mu: Tak, Ja nim jestem. ³Arcykapłani zaś oskarżali Go o wiele rzeczy. ⁴Piłat ponownie Go zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zważ, o jakie rzeczy Cię oskarżają. ⁵Lecz Jezus nic już nie odpowiedział, tak że Piłat się dziwił.
Jezus odrzucony przez swój naród
⁶Na każde zaś święto miał zwyczaj uwalniać im jednego więźnia, którego żądali. ⁷A był tam jeden, zwany Barabaszem, uwięziony z buntownikami, którzy w rozruchu popełnili zabójstwo. ⁸Tłum przyszedł i zaczął domagać się tego, co zawsze im czynił. ⁹Piłat im odpowiedział: Jeśli chcecie, uwolnię wam Króla żydowskiego? ¹⁰Wiedział bowiem, że arcykapłani wydali Go przez zawiść. ¹¹Lecz arcykapłani podburzyli tłum, żeby uwolnił im raczej Barabasza. ¹²Piłat ponownie ich zapytał: Cóż więc mam uczynić z tym, którego nazywacie Królem żydowskim? Odpowiedzieli mu krzykiem:¹³Ukrzyżuj Go! ¹⁴Piłat odparł: Cóż więc złego uczynił? Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: Ukrzyżuj Go! ¹⁵Wtedy Piłat, chcąc zadowolić tłum, uwolnił im Barabasza, Jezusa zaś kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.
Król wyśmiany
¹⁶Żołnierze zaprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, czyli pretorium, i zwołali całą kohortę. ¹⁷ubrali Go w purpurę i uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę. ¹⁸I zaczęli Go pozdrawiać: Witaj, Królu żydowski! ¹⁹Przy tym bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego i przyklękając oddawali Mu hołd. ²⁰A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego purpurę i włożyli na Niego własne Jego szaty.
Droga krzyżowa
Następnie wyprowadzili Go, aby Go ukrzyżować. ²¹I przymusili niejakiego Szymona z Cyreny, ojca Aleksandra i Rufusa, który wracając z pola właśnie przechodził, żeby niósł krzyż Jego. ²²Przyprowadzili Go na miejsce Golgota, to znaczy miejsce Czaszki.
Ukrzyżowanie
²³Tam dawali Mu wino zaprawione mirrą, lecz On nie przyjął. ²⁴Ukrzyżowali Go i rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy, co który miał zabrać. ²⁵A była godzina trzecia, gdy go ukrzyżowali. ²⁶Był też napis z podaniem Jego winy, tak ułożony: Król żydowski. ²⁷Razem z Nim ukrzyżowali dwóch złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. ²⁸Tak wypełniło się słowo Pisma: W poczet złoczyńców został zaliczony.
Wyszydzenie na krzyżu
²⁹Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go, potrząsali głowami, mówiąc:  Ej, Ty, który burzysz przybytek i w trzech dniach go odbudowujesz, zejdź z krzyża i wybaw samego siebie! ³¹Podobnie arcykapłani wraz z uczonymi w Piśmie drwili między sobą i mówili: Innych wybawiał, siebie nie może wybawić. ³²Mesjasz, król Izraela, niechże teraz zejdzie z krzyża, żebyśmy widzieli i uwierzyli. Lżyli Go także ci, którzy byli z Nim ukrzyżowani.
Śmierć Jezusa
³³A gdy nadeszła godzina szósta, mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. ³⁴O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem:  Eloi, Eloi, lema sabachthani, to znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? ³⁵Niektórzy ze stojących obok, słysząc to, mówili: Patrz, woła Eliasza. ³⁶Ktoś pobiegł i napełniwszy gąbkę octem, włożył na trzcinę i dawał Mu pić, mówiąc: Poczekajcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, żeby Go zdjąć. ³⁷Lecz Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha.
Po śmierci Jezusa
³⁸A zasłona przybytku rozdarła się na dwoje, z góry na dół. ³⁹Setnik zaś, który stał naprzeciw, widząc, że w ten sposób oddał ducha, rzekł: Prawdziwie, ten człowiek był Synem Bożym. ⁴⁰Były tam również niewiasty, które przypatrywały się z daleka, między nimi Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba Mniejszego i Józefa, i Salome. ⁴¹Kiedy przebywał w Galilei, one towarzyszyły Mu i usługiwały. I było wiele innych, które razem z Nim przyszły do Jerozolimy.
Pogrzeb Jezusa
⁴²Pod wieczór już, ponieważ było Przygotowanie, czyli dzień przed szabatem, ⁴³przyszedł Józef z Arymatei, poważny członek Rady, który również wyczekiwał królestwa Bożego. Śmiało udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. ⁴⁴Piłat zdziwił się, że już skonał. Kazał przywołać setnika i pytał go, czy już dawno umarł. ⁴⁵Upewniony przez setnika, podarował ciało Józefowi. ⁴⁶Ten kupił płótno, zdjął Jezusa [z krzyża], owinął w płótno i złożył w grobie, który wykuty był w skale. Przed wejście do grobu zatoczył kamień. ⁴⁷A Maria Magdalena i Maria, matka Józefa, przyglądały się, gdzie Go złożono.

 

---